Poczucie humoru, a raczej jego strzępki. Strzępki składamy zgodnie z instrukcją, których pełno w internetach, i zakładamy na twarz w formie maseczki. Na twarz, czyli na połowę, dolną zresztą – żeby się tylko nie pomylić, bo pobłądzimy, a i patrol żandarmerii może nas opacznie zrozumieć, i zrobi się huczek. Było nie było: wojna.

Ale załóżmy, że maseczka uplasowała się prawidłowo, na dole, załóżmy, żeśmy bezpieczni.

Połowa fizis skasowana, co nam po niej, ukrytej? Ciężar spocznie na górnej połowie twarzy. Z biegem czasu trzeba będzie więcej przewracać oczami, znacząco mrugać i marszczyć brew, ale zanim się nauczymy pandemimiki, możemy sięgnąć do nieprzebranej skarbnicy starożytności, a konkretnie tradycji greckiej. Zdywersyfikujmy przekaz ulicznej autoekspresji i zainwestujmy w dwie ponadczasowe maski: jedną tragiczną, drugą komiczną. Korzyści są wielorakie,...