O, wielkomiejskie elitarne ennui lewicowej „myśli” tematyzującej brr, brudną wojnę, fuj, fuj! Na szczęście nasza chata z kraja, w chacie ciepło i bezpiecznie, można niespiesznie oddawać się zadumie nad wyższością bandaża nad bayraktarem. Umysłowi flâneurzy po przełęczach bezsensu beztrosko szerują bezkres swego dyzgustu nad czymś tak nieładnym jak odważne stanięcie po stronie dobra, jak podjęcie działania umożliwiającego zwycięstwo. Piękne, wojenne lato bezinteresownie bezkarnego piętnowania, cieszymy się tobą, trwaj wiecznie!

Są tacy – to nie żart – którzy mają Sławomirowi Sierakowskiemu za złe, że zdradził lewicowe ideały, rozkręcając zbiórkę na drona bayraktar dla Ukrainy. Że Sierakowski się zaangażował, przeszedł na złą stronę mocy, stając się handlarzem bronią, nawet nie tyle handlarzem, co handlarzy marionetką, ba, pacynką! Sypią się wrażliwe pytania: „A może na bandaże...