Pamiętaj!” to bardzo ważne ­polecenie Boga. Pada w Biblii wielokrotnie, niemal jak refren. Przypomniało mi się ostatnio, kiedy słuchałem środowej katechezy papieża Franciszka. W pewnym momencie Ojciec Święty zatrzymał się, oderwał wzrok od przygotowanego, drukowanego tekstu i kilkakrotnie powtórzył: „Nie ma modlitwy bez pamięci!”.

W jakim sensie modlitwa – i to w intuicji Franciszka koniecznie – potrzebuje pamięci?

W jaki sposób pamięć, przypominanie sobie staje się modlitwą?

Szukając odpowiedzi na te pytania, możemy sięgnąć najpierw do polecenia wydanego przez „dwóch mężów w lśniących szatach” kobietom, które w poranek wielkanocny przychodzą do grobu Jezusa i z zakłopotaniem stwierdzają, że jest pusty. Polecenie brzmi: „Przypomnijcie sobie, jak wam mówił jeszcze w Galilei: Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzeszników i ukrzyżowany, lecz trzeciego dnia...