Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Nigdy nie udało mi się tej legendy zweryfikować. Jeśli jednak w każdej legendzie jest ziarno prawdy, to i w tej odnajdzie się wielu zakonników. Dla mnie samego, gdy wstępowałem do zakonu, niemałą rolę odegrało pragnienie bycia błyskotliwym duszpasterzem pracującym z młodzieżą. Jako uczeń szkoły średniej uczestniczyłem w duszpasterstwie Jana Góry i bardzo mi się podobał jego styl. Gdy zamieszkałem w klasztorze, szybko się przekonałem, że życie zakonne wygląda inaczej, niż to sobie wyobrażałem, patrząc na mojego duszpasterza. Być może nie wstąpiłbym do dominikanów, gdyby nie fenomen ojca Jana, jednak szybko wystąpiłbym z niego, gdybym poprzestał na próbie naśladowania go.
Bóg jest dobrym nauczycielem. Czasem pociąga do siebie ludzi z nie najszlachetniejszymi motywacjami, a potem je przekształca i oczyszcza, każe całe życie dojrzewać i dorastać do miary miłości, która jest w Jezusie. Tak było z synami Zebedeusza. Pragnęli kariery w królestwie Chrystusa, chcieli "w Jego chwale siedzieć jeden po prawej, a drugi po lewej Jego stronie". Widzieli się w roli ministrów Mesjasza, który będzie "opatrywać rany serc złamanych, zapowiadać wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; pocieszać wszystkich zasmuconych, rozweselać płaczących na Syjonie".
Pan Jezus nie oburza się na swoich uczniów, nie gani ich tym razem, wyrzucając próżne ambicje. Twierdzi, że nie wiedzą, o co proszą, ale akceptuje ich pragnienie, by być blisko Mistrza oraz gotowość przyjęcia Jego chrztu i picia Jego kielicha. Obiecuje, że kielich pić będą i zostaną ochrzczeni, choć nie wiedzą, o co proszą.
Jeden z moich przyjaciół często powtarza: "Lepiej z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć". Okazuje się, że Twoja motywacja nie musi determinować na zawsze Twojej postawy. Ważny jest fundament, na którym chcesz budować; cel, do którego chcesz dorastać. Gdy kierowany własną ambicją, chęcią kariery albo realizacji siebie wejdziesz na drogę Jezusa i będziesz się starał uczciwie być blisko Mistrza, On nie pozwoli Ci się zasklepić w Twoim egocentryzmie, pomoże Ci rosnąć, pozbywać się nieszlachetnych motywacji i przyjmować wezwania, które w punkcie wyjścia były poza Twoim zasięgiem.
Jakub i Jan poszli za Jezusem, by zrobić karierę w Jego Królestwie, a stali się sługami wszystkich i niewolnikami Chrystusa oraz "oddali swoje życie na okup za wielu".
