Organizacja, wystawiając listę w wyborach powszechnych, staje się partią polityczną. I to niezależnie od tego, jak się nazywa. Stronnictwo, sojusz, akcja, platforma, unia, liga czy ruch - to tylko zabiegi językowe. Nikt nie chce być kojarzony z nadużytym pojęciem “partia", które, przynajmniej w powszechnym odbiorze, jest “be". Dlaczego nikomu jeszcze nie przyszło do głowy, by partie zdelegalizować? Ale niby komu mielibyśmy zakazać działalności? Na polskiej scenie politycznej nie ma znaczącego ugrupowania, nazywającego siebie partią.

Ugrupowania polityczne, coraz słabiej ukrywające funkcję “spółdzielni funkcjonariuszy publicznych", zasłużenie mają złą sławę. Po co więc trudzić się nad zmianą ich oblicza, lepiej zgromadzić nieskażonych złymi nawykami ludzi pod świeżymi sztandarami. Zebrać “facetów z innej wsi" - o których dawno temu śpiewał Wojciech Młynarski...