Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Zaczyna się przed świtem, gdy świat jest wciąż pusty i ciemny. Pierwsza kawa i papieros, w tle dziennikarze radiowi kartkują poranną prasę maskując ziewanie. Za oknem przytłaczająca szarość. Potem wcale nie jest lepiej – nerwowe śniadanie wpychane do ust bez apetytu, nerwowo-ospała krzątanina, a potem długie kwadranse w korku do pracy – nudnej, powtarzalnej i pozbawionej sensu. Wieczór również nie przynosi ulgi: znowu jedzenie, domowe obowiązki i godziny wyczekiwania na sen. Książka Tabaczyńskiego to skrzyżowanie dziennika, eseju i pokoleniowej biografii, a także próba opowieści o tym, co słowom się wymyka – o codziennym życiu z depresją. Z ratunkiem przychodzą inni pisarze. Pełno ich na stronach „Pokolenia...”, który jest przy okazji antologią sztuki depresyjnej. Brawurowy manifest napisany w imieniu tych, dla których każdy dzień jest „dłuższy od najdłuższego w roku”. ©℗
Michał Tabaczyński POKOLENIE WYŻU DEPRESYJNEGO, Ha!art, Kraków 2019
