Po prostu, czy to minister, czy premier, czy, weźmy, Człowiek Roku, żaden taki nie może rzucać mięsem na nagraniach. Nagrania w Polsce świadczą o nas wszystkich przecież. Jak nas słyszą, tak nas widzą – chciałoby się rzec – a jak nas widzą, tak nas piszą.

Czy wydało się teraz, w tej chwili, naszym Czytelnikom, że autor siadłszy do pisania tegoż, był zdaje się – jak to mówią – wypity? A może jest po prostu odurzony Polską? Właśnie tak, odpowiadamy – tocząc przekrwionym okiem – a jest to stan od paru lat permanentny. To bardzo interesujący kraj. Odkąd żyjemy, nigdy nie chcieliśmy być gdzie indziej, nawet bowiem jak jest tu nudno, to nigdy nie jest nudno. To nie jest kraj dla ludzi lubiących relaks, lubiących myślenie o niebieskich migdałkach czy marzących o spokojnej starości w otoczeniu sympatycznych wnucząt. Nie. Tu nie ma sympatycznych wnucząt, po prostu. Czytelnik – patrzmy...