Odkrycie przyszło niemal samoistnie. W moim ulubionym, wiszącym nad biurkiem "Małym poradniku życia" przeczytałem, że dobrze jest raz w roku wstać przed świtem i popatrzeć na wschód słońca. Wprawdzie nie narzekam na niedobór optymizmu, ale dostosowałem się do tej rady. Wpatrując się pewnego ranka w blask jutrzenki rozlewający się nad drugim brzegiem Wisły, nagle uświadomiłem sobie rzecz oczywistą: oto zbliża się dzień letniego przesilenia, dni znów będą krótsze, noce dłuższe, za sześć miesięcy będzie Boże Narodzenie i znów będziemy o rok starsi.

Cóż to ma jednak wspólnego z Janem Chrzcicielem? Jan żył w przeświadczeniu wybraństwa i powołania do szczególnej roli proroka tej samej miary, co inny wieszcz Chrystusa, żyjący 750 lat wcześniej Izajasz. Jego usta miały stać się skutecznym narzędziem prorockiego posłannictwa. Według legendy został ocalony z rzezi...