KATARZYNA KUBISIOWSKA: No a jak to wygląda naprawdę?

BEATA ZADUMIŃSKA: Pamiętam parę, oboje bardzo młodzi. Kobieta przyniosła dokumentację, z której wynikało, że dziecko ma kompletnie zdeformowany mózg i pozbawione jest powłok brzusznych – wszystkie narządy znajdują się w płynie owodniowym. Ich rozpacz była ogromna. Analizowali wszystkie możliwości medyczne i szybko stało się jasne, że neonatologia jest bezradna. Katusze, których doświadczała ta kobieta, były równie dotkliwe w sferze fizycznej, jak i psychicznej. I w takim stanie rozedrgania odsyłano ją na kolejne badania. A ona wiedziała, że lekarzom chodzi wyłącznie o to, by doczekać tego momentu ciąży, w którym będzie można jej powiedzieć: za późno, nie da się wykonać zabiegu.

Pomogłam jej wtedy w uruchomieniu kontaktów wypracowanych przez Federację na Rzecz Kobiet, organizację pozarządową walczącą...