Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Ludzie wyszli na ulice po wystąpieniu przegranego kandydata opozycji Raula Odingi, który oświadczył, że wybory sfałszowano, a system liczenia głosów zhakowano.
Napięcie rosło od wielu dni. 31 lipca nieznani sprawcy zabili szefa Komisji Wyborczej Christophera Msanda (wcześniej go torturując). Tymczasem Odinga twierdzi, że ktoś logował się w systemie Komisji Wyborczej po śmierci Msanda, używając jego danych. Zabity należał do Luo, tej samej grupy etnicznej co Odinga. Spór między Odingą i dotychczasowym prezydentem Uhuru Kenyattą ma w dużej mierze charakter etniczny.
Kenyata, syn bohatera walk o niepodległość i pierwszego prezydenta Kenii – należy do Kikuju, największej z wielu grup etnicznych. W 2007 r. podobny spór między rywalami o fotel prezydenta przyniósł długotrwałe walki; zginęło ponad tysiąc ludzi, a setki tysięcy musiały uciekać. Efektem było też postawienie obu ówczesnych kandydatów przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym w Hadze i... oburzenie wielu państw Afryki na tenże Trybunał. Wtedy stronami byli wygrany kandydat Kikuju i przegrany z grupy etnicznej Kalenjin (sprzymierzonej z Luo). W 2007 r. zagraniczni obserwatorzy uznali, że wybory sfałszowano.
Dziś misja UE wyraża się powściągliwie, a jeden z ponad 400 obserwatorów, były sekretarz stanu USA John Kerry nie potwierdza dowodów poważniejszych uchybień. Problemów nie dopatruje się też Unia Afrykańska. Po oficjalnym potwierdzeniu zwycięstwa Kenyaty wybuchły kolejne zamieszki, które w niedzielę zwiększyły liczbę śmiertelnych ofiar do 15 osób. Kandydat opozycji, która uważa go za faktycznego zwycięzcę i nie uznaje oficjalnych wyników, wezwał do uczestnictwa w poniedziałek w pogrzebach z jednoczesnym niepójściem do pracy. Warto przypomnieć, że podczas poprzednich wyborów Odinga, który również przegrał z Kenyatą, co prawda kwestionował ich uczciwość, ale ostatecznie zażegnał konflikt i pogratulował kontrkandydatowi zwycięstwa. Instytucje międzynarodowe przypominają mu obecnie, że miejscem do kwestionowania wyników wyborczych są sądy, nie ulica. Opozycja odpowiada, że w Kenii sądy to fikcja. Powyborcza frustracja połączona z atmosferą ogólnej biedy i korupcji, którą przeżarte jest całe państwo, może stać się mieszanką wybuchową. Dla Kenijczyków to ważny moment: wielu czekało na otwarcie lokali wyborczych przez całą noc. ©
