Cieszył się olbrzymim uznaniem wśród swoich. Nawet jego królewski ojciec musiał się z tym liczyć. Nie mógł go zabić, gdy ten razu pewnego bezwiednie złamał wydany przez ojca zakaz. Wydawał się być świetnym kandydatem na następcę tronu, który zapewni powstanie mocnej dynastii i tym samym zorganizowanie stałego i jedynego ośrodka władzy Izraelczyków.

Sytuacja zmieniła się nagle wraz z zwycięstwem Dawida nad Goliatem. Gdy młodzieniec liskowaty na obliczu składał u stóp króla głowę giganta, Jonatan (imię jego oznacza „Pan dał”) popadł w zauroczenie nim, albo jak czytamy w Biblii, „dusza Jonatanowa spoiła się z duszą Dawidową” i „umiłował go Jonatan, jak duszę swoją”. Saul tego dnia zabrał ze sobą młodego i stał się mu drugim ojcem. Jonatan natomiast zawarł z nim przymierze. Na znak tego przekazał Dawidowi swój płaszcz, „szaty swoje, aż do miecza swego, i aż do pasa swego...