Dziesięć tysięcy widzów na trybunach Stadionu Narodowego – w tym trzy tysiące powstańców, setki dziennikarzy, dziesiątki celebrytów i prezydent. Gdzieś między nimi szeroko uśmiechnięty drobny chłopak w smokingu: reżyser najdroższego filmu o Powstaniu Warszawskim w historii polskiej kinematografii (24 mln zł).
Na ekranie wysokości dziesięciopiętrowego bloku (największym w Europie), przy rzewnej muzyce, wyświetlają się fotosy: piękni, starannie ubrani chłopcy i dziewczęta, roześmiani, zamyśleni, zapatrzeni w siebie, nad rzeką, wśród pól, w kawiarni. Potem na scenie pojawia się zespół i wykonuje filmową piosenkę – cukierkowo śliczną i sentymentalną. Patrząc na te zdjęcia, słuchając tej piosenki, można przypuszczać, że „Miasto 44” będzie kolorową pocztówką. Ale Marek Kondrat – po odczytaniu długiej listy gości (aplauz dla powstańców) i sponsorów (aplauz dla banku ING) – uprzedza,...