Przestaniesz pisać – jakbyś już nie żył. To uzależnienie tak silne jak papierosy i alkohol, lub nawet silniejsze. Kurt Vonnegut pisał na starość, że ciągle ma nadzieję, iż papierosy w końcu go zabiją. „Ogień na jednym końcu i głupek na drugim”. Zginął, jak wiadomo, zaplątawszy się w smycz, kiedy wyprowadzał psa na spacer. Pisał jednak (i palił) do końca.

Nie jest prawdą, że pisarz nie wie, co stanie się z jego dziełem. Na ogół wie bardzo dobrze. W epoce, w której nadspodziewanie rozwinęły się media konkurencyjne wobec książki, nie ma powodu udawać, że pisze się dla „późnych wnuków”. Efekt musi być natychmiastowy, jak przy zastrzyku adrenaliny. Dopóki pisarz żyje i pisze nowe książki, także jego wcześniejsze utwory mogą liczyć na uwagę czytelników. Książki pisarzy, do których jeszcze 20-30 lat temu ustawiały się kolejki po autograf, dziś są usuwane z bibliotek.

Nie brak...