Od chasydzkiego mistrza usłyszałem taką oto bajkę: Pewien król podróżował wraz z synem, następcą tronu, przez pustynię. Poczuli ogromne pragnienie. Król zamiast wysłać umyślnego po wodę do najbliższej wsi nakazał wykopać studnię, a przy niej postawił duży, widoczny z dala znak. "Mogliśmy zdobyć wodę szybciej i łatwiej - powiedział król synowi - ale być może za kilkanaście czy kilkadziesiąt lat znów będziesz tędy wędrował. Może będziesz jechał sam pozbawiony władzy, poddanych, przywilejów. A wtedy studnia, którą dzisiaj wykopaliśmy, zaspokoi twoje pragnienie. Nawet jeśli zasypią ją piaski, odnajdziesz po znakach i odkopiesz". Tak samo jest ze świętami. Bóg je stworzył po to, byśmy zawsze mogli wracać do źródeł i znajdywać ukojenie naszych pragnień.

W tej parszy, która zaczyna się od słów: "Powiedz (emor) kohanim-kapłanom, synom Arona", mowa o różnych sposobach...