Przy blaszanej hali supermarketu stoi trzynaście osób. To wszyscy, którzy postanowili pierwszego dnia maja wyjechać z 22-tys. Łymanu w obwodzie donieckim. Na drodze w pobliżu sklepu leżą pościnane odłamkami gałęzie. Słychać dwa wystrzały, świst jeden zlewający się z drugim i następujące po sobie wybuchy. Tak głośne, jakby rwały od środka. Musiały spaść gdzieś blisko. Część osób rzuca się na ziemię.

– Czemu padliście? – pyta, zaśmiewając się mężczyzna w podeszłym wieku.

On tylko lekko się schylił. Stał oparty o cienką ścianę supermarketu, udawał, jakby nic się nie wydarzyło, ale minę miał nietęgą.

– Pan już przeżył swoje, a my chcemy jeszcze trochę pożyć – mówi inni mężczyzna, leżąc na ziemi.

Na oko jest młodszy o dwie, trzy dekady.

– Mamy nadzieję, że dzisiaj nas stąd wywiozą – dodaje.