O artyście samouku (studia architektoniczne porzucił na trzecim roku) usłyszeliśmy w 2003 r., kiedy jego krótka animacja „Katedra” znalazła się wśród pięciu nominowanych do Oscara. Film powstał na podstawie opowiadania Dukaja. Bagiński jest też autorem okładek jego książek.

Ponownie rozgłos zyskał po premierze netfliksowego „Wiedźmina”, który z miejsca stał się fenomenem, będąc w pewnym momencie najczęściej oglądanym serialem tej platformy na świecie. To Bagiński przekonał Amerykanów do stworzenia serialu, zdobył też błogosławieństwo Andrzeja Sapkowskiego. Już wcześniej był związany z sagą – dla CD Projekt zrealizował animowane przerywniki w serii gier o wiedźminie, które zachwyciły miliony graczy i przyczyniły się do stworzenia z tej firmy najdroższej spółki na polskiej giełdzie.

„Kierunek: noc” to produkcja belgijska, jednak de facto europejska: kilkoro bohaterów wsiada do nocnego samolotu do Moskwy, po czym włoski żołnierz NATO, uzbrojony w karabin, porywa ich, każąc pilotowi lecieć ciągle na zachód – w noc. Twierdzi, że zdobył informacje, jakoby promienie słoneczne miały stać się zabójcze, a jedynym ratunkiem jest nieustanna ucieczka przed świtem. Wśród pasażerów są Turek, Polak (gra go Ksawery Szlenkier), Rosjanka z synem, Belgijka, Dunka, Egipcjanin. Również ekipa produkcyjna jest wielonarodowa. Recenzenci zachwyceni są napięciem, które trzyma widzów od pierwszej do ostatniej minuty. „The Independent” pisze, że „Netflix stworzył kolejny hit na czas lockdownu”, portal TechQuila, że „koniecznie trzeba go zobaczyć”, The Goggler jest przekonany, że to „jeden z najlepszych seriali 2020 roku”, entuzjastyczne są też portale IndieWire czy Review Geek. Bez takiego budżetu promocyjnego jak „Wiedźmin” serial „Kierunek: noc” zdobywa popularność oddolnie, czego dowodem jest wysoka ocena widzów na portalu Rotten Tomatoes.

„Dawno temu wymarzyłem sobie, że będę tłumaczyć historie stworzone w Polsce na język światowej popkultury” – mówił przed tygodniem Bagiński portalowi naTemat.pl. Jak dotąd jest w tym nadzwyczaj skuteczny. ©℗