Chleb sceptyków

Ich szemrania nie były bynajmniej bezpodstawne. Wiedzieli, że prowincjonalnego Nazaretu, o którym milczy Stary Testament, nie wolno utożsamiać z niebem. Gdzie i jakie niebo, skoro znali po imieniu wszystkich Jego kuzynów. Na dodatek mogli jeszcze przywołać świadectwo sąsiadów, którzy dobrze pamiętali wydarzenia z Jego dzieciństwa. Przez jakiś krótki okres przebywał wprawdzie w Egipcie, każdy odpowiedzialny za słowo Izraelita wie jednak, że Egipt nie jest żadnym niebem, tylko domem niewoli, z którego Mojżesz wyprowadził swój lud. Sceptyczne komentarze kwestionujące deklaracje o zstąpieniu z niebios wydawały się w pełni uzasadnione.

Abp Józef Życiński

01010267200

Na szlaku odkrywanej wiary można z programowym sceptycyzmem przyjmować wszystkie fakty, które niszczą uporządkowany wcześniej obraz świata. Problem w tym, że Chrystus oczekuje od nas czegoś więcej niż znajomości związków wynikania logicznego. W Jego logice istotna jest miłość, ufność i międzyosobowa więź, która wychodzi daleko poza racjonalne argumenty. Aby wejść w przedziwny świat Jego paradoksów, widocznych choćby w Ewangelii błogosławieństw, trzeba odejść od oczarowania prostotą logicznych dedukcji. Trzeba pamiętać, że On przychodzi jako chleb, by ukoić głód naszej duszy. Nie łudźmy się, że do ukojenia tego głodu wystarczy zorganizować konwersatorium interdyscyplinarne, które określi jakość i skład mąki służącej do wypieku chleba.

Okruchy Słowa

Dziękujemy, że nas czytasz!

Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →