Notka z "Margot", nowej książki Michała Witkowskiego, odsyła pod adres: http://free.art.pl/michal.witkowski . I cóż jest pod tym adresem? MW pozuje dla "Elle" i dla "Vivy", zapowiada się jako sprzedawca mandarynek na placyku wariatów w dniu premiery "Margot", występuje na YouTube’ie w filmiku "Witkowski i dziwki"... Zgodne z autorskim image, intro ukazuje stojaki z perukami albo falliczne owłosione naczynia, albo głowy bez twarzy. Linki kierują do recenzji książek Witkowskiego, przez co cudze słowa służą akcji promocyjnej i tworzą jakby zbiór fetyszy, podkreślających w zestawieniu ze sobą, że tożsamość MW to odgrywanie ról. Treści wyczytywane z jego tekstów osobliwie układają się razem: jedni widzą tu ciotowsko-gejowską kontestację, inni - homofobię, badacz homoseksualnego fantazmatu rozpoznaje w "Lubiewie" opowieść o fantazmacie polskiej cioty, badacz etycznych transgresji...