To było dawno. W poprzedniej epoce, gdy wyjazd za granicę był jak lot w kosmos. Wybraliśmy się z Castel Gandolfo na cały dzień do Rzymu, żeby zaliczyć trochę zabytków. Józek był wtedy pierwszy raz w Wiecznym Mieście. Realny socjalizm rządził jedną czwartą świata, a ja miewałem okropne migreny. Rozpoczęło się lekkim uciskiem w skroni, ból narastał, nudności sygnalizowały, że będzie to jedna z moich trzydniówek. Koło południa - z nieba lał się żar - stwierdziłem, że już nie mogę, że muszę się położyć. Musiałem wyglądać okropnie, bo Józek nie protestował, zapytał tylko:

- A gdzie my jesteśmy?

- W okolicy fontanny di Trevi.

Pomyślał chwilę.

- Tu gdzieś blisko musi być Collegio Americano. Tam w kuchni pracują polskie siostry. Znam je z parafii, na której byłem wikarym. A teraz robią świetne lody.

...