Arabski problem Obamy

Jeśli to orędzie Baracka Obamy skierowane było do Arabów (a nie np. do wyborców w USA), nie mogło przekonać adresatów.

24.05.2011

Czyta się kilka minut

I nie przekonało: reakcje w krajach arabskich na wystąpienie prezydenta USA - długo oczekiwane, a ogłoszone światu dopiero w minionym tygodniu - w którym Obama przedstawił strategię Stanów wobec Bliskiego Wschodu w obliczu arabskiej "Wiosny Ludów", były bardziej niż powściągliwe. Choć mowa była o "nowym rozdziale" w polityce USA, o wsparciu dla przemian, a nawet o tym, że podstawą negocjacji izraelsko-palestyńskich nad kształtem Palestyny powinny być granice z 1967 r.

A jednak adresaci przyjęli rzecz jeśli nie z obojętnością, to z nieufnością; "wzruszenie ramion", "nic nowego": takie określenia dominowały w relacjach z krajów arabskich. I można to zrozumieć: wśród Arabów Obama mierzony jest od dawna nie po słowach. Słów słyszeli od niego wiele, jak choćby "poetycką" (jak oceniano) mowę, wygłoszoną w czerwcu 2009 r. na Uniwersytecie Kairskim, poświęconą wizji "nowego początku" między USA a światem islamskim. Wielu skłonnych było udzielić wówczas USA ograniczonego, ale kredytu zaufania. Jednak Obama kredyt stracił, za słowami nie poszły czyny. Zwłaszcza w kwestii palestyńskiej, którą Arabowie traktują jak papierek lakmusowy. Dopóki USA popierają bezwarunkowo nawet najgłupsze posunięcia Izraela, będą niewiarygodne. Konkret: "Stany nie akceptują prawomocności osiedli izraelskich. Czas z nimi skończyć" - mówił Obama trzy lata temu, ale potem nie zrobił nic, by zatrzymać izraelskie osadnictwo.

Tymczasem rzecz nie w pieniądzach, jakimi USA mogą wesprzeć zmiany w Egipcie czy Tunezji; tu zresztą przebijają je inni: Obama obiecał 2 mld dolarów dla Egiptu, a trzy dni później Arabia Saudyjska obiecała 3 mld. W chwili, gdy Stany mają coraz mniejsze, a nie większe możliwości wpływu na Bliski Wschód (i przypadek Libii nic tu nie zmienia), tym ważniejsza jest wiarygodność. A tej Obamie w oczach Arabów brakuje; wielu patrzy dziś na niego nie jak na lidera, który rozdaje karty, ale statystę, jednego z wielu. Ze wszystkimi tego skutkami.

Dziękujemy, że nas czytasz!

Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →

Dostęp 10/10

  • 10 dni dostępu - poznaj nas
  • Natychmiastowy dostęp
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
10,00 zł

Dostęp kwartalny

Kwartalny dostęp do TygodnikPowszechny.pl
  • Natychmiastowy dostęp
  • 92 dni dostępu = aż 13 numerów Tygodnika
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
89,90 zł
© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]
Dziennikarz, kierownik działów „Świat” i „Historia”. Ur. W 1967 r. W „Tygodniku” zaczął pisać jesienią 1989 r. (o rewolucji w NRD; początkowo pod pseudonimem), w redakcji od 1991 r. Specjalizuje się w tematyce niemieckiej. Autor książek: „Polacy i Niemcy, pół… więcej

Artykuł pochodzi z numeru TP 22/2011