Barack Obama trafił na pierwsze strony gazet jako klasyczny przypadek charyzmatycznego przywódcy: postaci, od której inni oczekują spełnienia ich nadziei. Wynikające z tego emocje wzmacniają siłę dobrze zorganizowanej kampanii Obamy w prawyborach Partii Demokratycznej - i z pewnością wystarczyły, aby przełamać potężną przewagę senator Hillary Clinton na początku wyścigu o nominację Demokratów.

Pojednanie Białych z Czarnymi

Ostatnie wypadki - w tym wywołana przez sztab pani Clinton dyskusja o korzeniach Obamy i jego związkach ze światem muzułmańskim - mogą jednak stanowić dobrą lekcję tego, z jakimi niebezpieczeństwami wiązać się może charyzmatyczne przywództwo. Ponieważ można dzięki niemu wyjść poza racjonalne kalkulacje i konwencjonalne ograniczenia, osobowości obdarzone charyzmą i zabiegające o władzę mogą łatwo wykorzystać...