Parę miesięcy temu zachłanność ministra sprawiedliwości dała im prezent: pakiet quasi-dyktatorskich ustaw, wokół których momentalnie wybuchł poważny społeczny protest. Władza głupia nie jest i będzie teraz międlić tę sądową reformę tak długo (i tak klucząc między różnymi ośrodkami władzy), aż wszyscy, którzy wtedy wychodzili na ulice, stracą orientację i energię.

Po obrzydliwych reakcjach niektórych partyjnych ­PR-owców na śmierć człowieka, który spalił się w antyrządowym proteście pod Pałacem Kultury, widać, jak bardzo partia się boi, by na horyzoncie nie pojawił się żaden inny punkt, który mógłby zogniskować niezadowolenie. Ta władza – jak każda – ma parę fajnych pomysłów, sporo fatalnych, jednak sekret skali jej sondażowych hiperdokonań tkwi głównie w tym, że chwilowo naprawdę nie ma z kim przegrać. Dlatego walić będzie jak w bęben we wszystko, wokół czego...