Miłość wciąż pozostaje tematem tyleż modnym, co stygmatyzującym, dobrym dla twórców marzących o masowym odbiorcy, gotowym zapłacić za obecność na listach bestsellerów nieobecnością na kartach historii literatury. Dzieje się tak zapewne z wielu rozmaitych przyczyn, acz faktem jest, że – oddaję tu głos Agacie Bielik-Robson – „w eleganckim wykształconym Towarzystwie nie wypada dobrze mówić o miłości. (...) Śpiewa o niej cała popkultura, opiewają ją komiksy, wielbią opery mydlane. Tymczasem tzw. kultura wysoka wyraża się o niej albo pogardliwie, albo w ogóle milczy”.
Jak z tym „porażającym banałem” radzi sobie Ewa Lipska? Pytanie jest zasadne, bo tytuł jej najnowszego tomu „Miłość, droga Pani Schubert... ” od niego właśnie każe zacząć.
MIŁOŚĆ DLA ZAAWANSOWANYCH
Miłość nigdy nie była dominującym tematem liryki tej autorki. Statystycznie rzecz ujmując,...