Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Szybko okazało się jednak, że dowodu w ścisłym sensie przeprowadzić nie sposób, zaś co bystrzejsi teologowie, jak Tomasz z Akwinu, zdali sobie również sprawę, że jego istnienie byłoby wręcz niepożądane. Cóż to bowiem za nieskończony, nadnaturalny, wykraczający poza świat stworzony Bóg, którego można objąć skończonym ludzkim rozumem z równą łatwością, co podstawy arytmetyki? Co więcej, pewność właściwa dowodowi matematycznemu kłóci się niejako z czymś takim jak wiara. W świecie, w którym istniałby dowód na istnienie Boga, nie byłoby ostatecznie miejsca dla ludzi „wierzących”.
To, co określa się czasem jako „dowody na istnienie Boga”, są to więc w gruncie rzeczy raczej argumenty. Nawet bowiem najgłębsza wiara, jak mówi porzekadło Anzelma z Canterbury, szuka zrozumienia. Człowiek taki już jest, że uwielbia myśleć, drążyć, rozumkować. W toku stuleci szukania racjonalnych powodów, by wierzyć, powstały dziesiątki tego typu argumentów. W niedługim czasie do zabawy dołączyli zaś niewierzący, czego efektem jest interesujący, pobudzający do myślenia wielogłos.
Oto wybrane urywki z tego dialogu. ©℗
(kliknij w obrazek, żeby wyświetlić powiększenie)
