Wady pospolite różnią się zasadniczo od wielkich i niszczących namiętności, a także od wielkich grzechów. Wyjąwszy ludzi pozbawionych sumienia, czyli psychopatów, na ogół zdajemy sobie sprawę z tego, że popełniamy wielką niegodziwość lub grzech, natomiast wady pospolite umiejętnie lub nieświadomie pomijamy przy dokonywaniu rozmaitych rachunków sumienia. Nie wiemy często nawet tego, że inni dostrzegają w nas te wady, bo ludzie niechętnie mówią nam prawdę o nas samych, a czasem - i słusznie - mówienie takiej prawdy jest uważane za postępowanie niezbyt eleganckie.

Kiedyś, nie tak dawno temu, prowadziliśmy - delikatnie mówiąc - żywą dyskusję w redakcji "TP" i potem ks. Adam Boniecki napisał do mnie maila, w którym stwierdził, że byłem okropny, ale "któż z nas nie bywa czasem okropny". No właśnie: to jest mądrość tego, kto słyszy ludzi mówiących przecież nie tylko...