Wisława Szymborska

Artykuły na ten temat

Wojciech Bonowicz / Fot. Grażyna Makara /

Ten wiersz Szymborskiej lubię najbardziej. Nikt inny go nie wybiera

Wojciech Bonowicz
Jego bohater, smutny, zraniony mężczyzna, chce być chłopcem, chce móc płakać, choć bez świadków.

Historia pewnej przyjaźni. Lektor o książce „Kryniccy, to przecież dla Was! Listy, karteczki i dedykacje 1966-2011”

Lektor
Rok 1972, Krynicki prosi Szymborską o wiersz. Otrzymuje „Wielką liczbę”, a więc tytułowy utwór zbioru z 1976 r. Czy jednak chodzi o ten sam wiersz?

Michał Rusinek: Śmiej się śmiało

Jacek Taran, Michał Rusinek, Katarzyna Kubisiowska
MICHAŁ RUSINEK, pisarz: Przyjaźnię się z tymi, którzy potrafią pięknie opowiadać, nawet o traumatycznych sprawach. Wzrusza mnie umiejętność rozbrajania patosu…
Wisława Szymborska / JOANNA RUSINEK

Uparcie zadawane pytanie „Dlaczego?” wystrzeliło Szymborską w kosmos. Polećmy tam za nią

Eliza Kącka
Pyta się z niepewności – i pyta się dla pewności. Z niewiedzy – i ze sceptycyzmu. Z bezradności zatem – i z nadmiaru świadomości.
/

Życie jako lektura

Lektor
Wisława Szymborska w swoim mieszkaniu w Krakowie, marzec 2009 r. / ADAM GOLEC / AGENCJA GAZETA

Pożegnanie z Wisławą

Kalina Błażejowska
W szpitalu powiedziała, że miała bardzo ciekawe życie, dużo przyjaciół – i że się kurczowo tego życia trzymać nie będzie.
Wisława Szymborska i Joanna Kulmowa w Zakopanem, 2009 r. / JAN KULMA

„Przyjaciółka moja i poetka grubo niedoceniana...”. Co skrywają listy Szymborskiej i Joanny Kulmowej

Kalina Błażejowska
Była fascynującą kobietą, damą z szaleństwem w oku. „Ja – ni to liryczka, ni satyryczka. Ni zgorzkniała, ni dziecięca. Zbuntowana, a wbrew sobie promienna” –…
/

Kategoria „S”

Lektor
Rok 2009, zakopiańska łąka, w tle świerki, dwie panie na leżakach, każda z kieliszkiem czerwonego wina. Autorem zdjęcia jest Jan Kulma.
Stanisław Barańczak, Wenecja 1994 r. / ANNA JANINA BARAŃCZAK / FOTONOVA

Charakter pisma

Ryszard Krynicki, Katarzyna Kubisiowska
Ryszard Krynicki, poeta: Czasami wystarczy, że światło pada pod innym kątem i słowo, które przez miesiące, a niekiedy nawet lata nie dawało się odczytać,…

Czułe znaki

Lektor
Zacznijmy od wysokiego tonu: to piękne świadectwo bezinteresownej przyjaźni dwojga poetów.

Żarty i głębsze znaczenie

Lektor
Schyłek roku 1955, odwilż za progiem, pracująca w krakowskim „Życiu Literackim” Szymborska zwraca się do „Szanownego Kolegi” Herberta z prośbą o wiersze.

Szymborska na rozdrożu

Lektor
Tom sprzed 60 lat, po raz pierwszy przypomniany w całości. Ważny, bo otworzył nowy rozdział w poezji Szymborskiej.
Wisława Szymborska i Kornel Filipowicz, lata 70. / / Fot. Z arch. Fundacji W. Szymborskiej

Kocham cię, ale się tym nie przejmuj. Listy i miłość Szymborskiej i Filipowicza

Kalina Błażejowska
Wystarczy wrażliwość niemiarowego szczupaka, żeby przy tej lekturze odczuwać moralny dyskomfort. Trudno zapomnieć, że listy te są przeznaczone dla zupełnie…

„Ja też słyszę głosy”...

Lektor
„Miało to być tylko na kilka miesięcy, tych najgorętszych: od przyznania do wręczenia Nagrody Nobla”. Z kilku miesięcy zrobiło się 15 lat. Po kolejnych…
/

Stara opowieść

Wisława Szymborska
Niepublikowany dotąd wiersz Wisławy Szymborskiej, powstały we wczesnych latach 60. Zdjęcie Poetki pochodzi ze zbliżonego okresu.
/ fot. Elżbieta Lempp

„Mapa” to ostatni wiersz, jaki napisała Szymborska

Wisława Szymborska
Pracowała nad nim jeszcze na kilka dni przed śmiercią, decydując, że ma się ukazać w „Tygodniku Powszechnym”.

Wisława Szymborska o swoim Noblu dla czytelników „Tygodnika”

Wisława Szymborska
Co ja myślę o tej nagrodzie?

Było

Marian Stala
Najtrudniejszym z ćwiczeń językowych jest zamiana czasu teraźniejszego na czas przeszły w zdaniach o bliskich i ważnych ludziach.

Święto światła

Justyna Bargielska
Ktoś, kogo niezmiernie poważam, zalecił mi przyjrzeć się mediom pod kątem tego, jak kolejne osoby, które poproszono o wypowiedź po śmierci Wisławy Szymborskiej…

Buty z Chełmka

Wojciech Bonowicz
Strzelano do niej bez przerwy. Wystarczyło, że pochyliła głowę – trzask, trzask. Uśmiechnęła się, pacnęła lekko w czoło – trzask, trzask. Zamyśliła na chwilę,…

Papieros z królem

Anders Bodegård
Kiedy Wisława dowiedziała się, że zostanie laureatką Nagrody Nobla – przestraszyła się.
/

Uciekinierka z Utopii

Michał Paweł Markowski
Nieprzejednana jednostkowość egzystencji – główny temat poezji Szymborskiej – pozwala nam porzucić pytania o nieosiągalny sens wszystkiego, ale zarazem chroni…

Najwyższa Izba Kontroli Sensu

Adam Zagajewski
Jeśli poezję traktuje się nie jako lingwistyczną zabawę lecz jako poszukiwanie prawdy, jest jeden tylko wybór: zamilknąć albo stworzyć się od nowa. Szymborska…

Proszę o trochę spokoju

Kalina Błażejowska
Szwedzka prasa uznaje, że jej noblowska kreacja jest najlepsza, oczywiście nie licząc sukni królowej. Szymborska myli kolejność ukłonów, w końcu poprzestaje na…

Znaki odroczenia

Leonard Neuger
Po Noblu prowadziłem z nią spotkanie dla szwedzkiej Polonii. Na pewno nie mówiłem długo, ale i tak wtrąciła: „Leonie, ja nie jestem taka całkiem dramatyczna.…
Wisława Szymborska / fot. Grażyna Makara

Nie ma pytań pilniejszych

Ks. Adam Boniecki
Uczyła stawiać pytania, patrzeć na życie i na śmierć z pokorą, leczyła ze skłonności do hipokryzji i pychy. Będziemy więc dziękować Panu Bogu za dar, którym…

Dwie bajeczki

Wisława Szymborska
Podobno byłam zmorą rodziny, bo niektóre rozdziały Konopnickiej kazałam sobie czytać w kółko. Dopadałam rodziców, ciotki, nawet gości ciągnęłam za rękawy.

Nowe wiersze

Wisława Szymborska
Wisława Szymborska / fot. ANDRZEJ KRAMARZ

Święto

Wisława Szymborska
Każdy Jego nowy wiersz to było dla nas święto, niespodzianka, podarunek, temat do długich rozmów z przyjaciółmi i zaproszenie do rozmyślania w samotności.…

Szymborska w bibliotece

(m)

Lekcja rzeczywistości

Marian Stala

Każdy może czytać Szymborską

Józefa Hennelowa

Uprzejmość niewidomych

Wisława Szymborska

Gry i zabawy