Wznowienie „Wołania do Yeti” ukazało się w serii przypominającej książki poetki wedle ich pierwodruków. Seria otwarta została „Czarną piosenką”, czyli rekonstrukcją zbioru, który miał być debiutem Szymborskiej, ale nie ukazał się za jej życia. Potem wznowiono „Ludzi na moście”, „Koniec i początek”, „Chwilę” i „Tutaj”. „Wołanie do Yeti”, trzecia książka poetycka Szymborskiej po socrealistycznych „Dlatego żyjemy” i „Pytania zadawane sobie”, przynosi radykalną zmianę, a w niektórych utworach, jak choćby „Atlantyda” czy „Obmyślam świat” – dojrzałą, rozpoznawalną poetykę oraz ukryte pod lekką formą głębsze, filozoficzne dno.

To chyba najbardziej zróżnicowany tom Szymborskiej. Właśnie w nim znalazła się przedrukowywana przez lata w szkolnych wypisach „Minuta ciszy po Ludwice Wawrzyńskiej”. W elegii na śmierć nauczycielki, która zginęła ratując dzieci z pożaru, patos przełamuje się...