Włosy, pióra ptaków czy paznokcie i pazury zawdzięczają swoją moc keratynie – bardzo odpornemu białku, z którego składają się prawie w 90 proc. Białka są długimi nićmi, zbudowanymi z reszt aminokwasowych. Keratynowe nici dodatkowo splatają się ze sobą w sznury. Takie struktury trudno rozerwać: nie rozpuszczają się, nie nasiąkają w wodzie i, co najważniejsze, są mało podatne na rozkład. Cieszą się z tego archeolodzy, którzy mogą badać włosy liczących kilka tysięcy lat mumii. Martwią się za to ekolodzy.

ISTNIEJE NATURALNY MECHANIZM rozkładu keratyny – kilka znanych nam gatunków grzybów i bakterii produkuje specjalne enzymy (keratynazy), które potrafią nadtrawiać i rozplatać długie nici keratyn, jednak zajmuje to sporo czasu. A ponieważ w ogromnym stopniu zwiększyliśmy ilość keratyny w przyrodzie, rozkładające ją mikroorganizmy przestają nadążać. Sama hodowla...