Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
---ramka 325868|prawo|1---Przy całym poczuciu solidarności czy sympatii do człowieka, który wraca z upodlenia do domu Ojca, nie odważyłbym się wskazywać jego biografii jako wzoru życia chrześcijańskiego. Nawet jeśli wszyscy jesteśmy grzesznikami, trudno wmawiać ludziom, że każdy przypomina młodzieńca, który przehulał majątek ojca i tak się stoczył, że wylądował w chlewie. Z kolei postawa starszego brata, trwającego przy Ojcu, odrzuca nudą moralnej poprawności. Jego życiorys może co najwyżej uzasadniać powiedzenie, że lepiej jest zgrzeszyć i żałować, niż żałować, że się nie zgrzeszyło; ale nigdy nie będzie stanowić zachęty do prowadzenia życia przyzwoitego.
Na szczęście przypowieść o synu marnotrawnym i miłosiernym Ojcu nie mieści się w żadnym schemacie i nie wyczerpuje w żadnym tytule. Ile razy będziesz próbował ją zamknąć w kilku słowach, tylekroć dojdziesz do wniosku, że lepszy byłby inny jej tytuł. Opowieść Chrystusa ciągle będzie przed Tobą odkrywać nowe znaczenia i konteksty. Dzięki temu wyzwolisz się z konieczności wyboru między dwiema postawami życiowymi.
Zauważ, że występuje tu jeszcze jeden brat. Trzeci syn miłosiernego Ojca jest na tyle cichy i pokorny, że opowiadając historię Ojca i braci, pomija rolę, jaką odegrał w dramacie. Nie mógł znieść smutku Ojca, wyglądającego powrotu syna, wyruszył więc na poszukiwanie brata. Kierował się logiką nierozumnego pasterza, zostawiającego dziewięćdziesiąt dziewięć owiec na pastwisku, by odnaleźć na manowcach jedną zagubioną. Niósł w sobie boleść ojca i tęsknotę brata, dlatego widok marnotrawnego w chlewie napełnił go współczuciem. Możemy sobie dopowiedzieć, że rozpustnik nie był w stanie samodzielnie powrócić do domu. Po pierwsze dlatego, że zanim odszedł, musiał odpracować to, co wykradł świniom z koryta, a po drugie, osłabiony głodem, nie przebyłby drogi o własnych siłach. Marnotrawny wrócił do domu na ramionach miłosiernego brata. Warto zatem obraz Ojca wybiegającego na spotkanie syna wzbogacić dyskretną obecnością tego, który cieszy się słysząc słowa skruchy brata i widząc radość Ojca.
Zapytasz, dlaczego trzeciego brata nie widać na uczcie wydanej na cześć tego, który “był umarły, a znów ożył; zaginął a odnalazł się" (Łk 15,32). Gnany odwiecznym niepokojem znowu wyruszył w drogę. Dochodzą o nim sprzeczne wieści. Jedni twierdzą, że próbuje zdobyć niezłomne serce starszego brata, inni opowiadają, że widzieli go w towarzystwie podejrzanych typów i pań z agencji towarzyskiej.
---ramka 325867|strona|1---
