ze śp. Piotrem Amsterdamskim, znanym tłumaczem literatury naukowej i popularnonaukowej, a także astronomem i fizykiem (doktorat u Jamesa Hartle'a na Uniw. kalifornijskim). Przy takich okazjach ludzie rozmawiają na różne tematy niekoniecznie związane z konkretnym zadaniem - polityka, podróże itp. - a myśmy jakimś cudem dyskutowali głównie o fizyce, kosmologii i filozofii. Piszę "cudem", bo jestem w tych dziedzinach stuprocentowym, chociaż szczerze zainteresowanym amatorem, więc pewnie było to dla Piotra ćwiczenie cnoty cierpliwości. Zapamiętałem mimochodem rzucone następujące zdanie: w kosmologii tak naprawdę pozostało niewiele Wielkich Pytań, trzy właściwie, co do których nasza niewiedza ma charakter niemal absolutny: 1) czy Wszechświat miał początek? 2) czy jest nieskończony? 3) a jeśli tak, to czy od pewnego poziomu swojej struktury jest jednorodny, czy nieskończenie hierarchiczny? Trzy pytania z prostymi odpowiedziami: tak albo nie. Zdaje się, że po ponad dwóch dekadach wciąż najlepszym sposobem ich rozstrzygnięcia - jeśli w ramach jakiejś hipotezy rozstrzygnąć je trzeba - jest rzut monetą...