Z grubsza dwojako reagowano na rozprzestrzeniające się w mediach społecznościowych informacje, że młodzi aktywiści klimatyczni oblali w Londynie zupą pomidorową „Słoneczniki” van Gogha, a niedługo później, w Poczdamie, obrzucili tłuczonymi ziemniakami obraz Moneta. Z jednej strony, denerwowano się i oburzano, zastanawiając się, jakie to jeszcze kolejne akty pustej transgresji czekają nas ze strony owych nieletnich „ekoterrorystów”. Czasami, z mniej lub bardziej autentyczną troską, dodawano również, że tego rodzaju wybryki nie tylko nikogo do działań na rzecz walki z globalnym ociepleniem nie zachęcą, ale właśnie przeciwnie – sprawią, że wielu rozsądnym ludziom ta ważna sprawa będzie się kojarzyć z hucpą. Z drugiej strony, brano kulinarno-klimatycznych performerów w obronę. Wskazywano, że ich intencje były najczystsze z możliwych, a praca budzenia pogrążonych w letargu sumień musi się...