Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Obłudnie brzmiały ubolewania i biła w oczy ochota, z jaką podjęto informacje zawarte w tym tekście - informacje brzmiące zresztą wiarygodnie. Ks. Czajkowskiego natychmiast okrzyknięto współwinnym zabójstwa ks. Jerzego Popiełuszki (bez echa przeszło to, że Ksiądz Prymas zdementował enuncjacje o rzekomych donosach ks. Czajkowskiego na księdza Jerzego do władz kościelnych). Ogłoszono też, że po artykule w "Życiu Warszawy" ks. Czajkowski "zapadł się pod ziemię". Podniecenie, jakie ogarnęło niektóre media na wieść o współpracy księdza z komunistyczną bezpieką (współpracy, według tych samych źródeł, zerwanej z jego inicjatywy przed 22 laty), przywodziło na myśl szakala, który zwęszył trupa.
Autor artykułu, prezentowany przez redakcję "Życia Warszawy" jako autor mającej się niebawem ukazać książki o działalności ks. Czajkowskiego, pracując nad nią nie próbował skontaktować się z bohaterem swego dzieła, choć ten mieszka w odległości kilku ulic od siedziby IPN-u. Może gdyby się na to zdobył, sprawy potoczyłyby się inaczej. "Życiu Warszawy" należy oddać sprawiedliwość: przed opublikowaniem artykułu przeprowadziło z księdzem wywiad.
W sobotę 20 maja ks. Michał Czajkowski w rozmowie z redaktorami "Więzi" uznał wagę stawianych mu zarzutów i ustąpił z funkcji kościelnego asystenta tego pisma. Poinformował mnie o tym, jak również o tym, że opracowaniem dotyczących go materiałów z IPN-u zajmie się teraz zespół redaktorów "Więzi" (opracowanie ukaże się w jednym z najbliższych numerów warszawskiego miesięcznika).
Nie będę nazbyt oryginalny, jeśli wyrażę ubolewanie, że Kościół zawczasu nie wyszedł naprzeciw takim sytuacjom. Czemu kościelne komisje - tam, gdzie powstały - na ogół boją się zaglądać do "teczek"? Ani odkrywanie, ani ukrywanie czegoś nie zmieni faktów i smutnej przeszłości. Szkoda by było, gdyby rzeczywiście rozwiązanie miało polegać na tym, że samotny i zdesperowany ks. Tadeusz Zaleski zacznie na własną rękę ujawniać księży - tajnych współpracowników. Gdyby stworzono właściwy system moralnego dopingu i zachęty, być może sami by się ujawnili.
