Co nowego można napisać dziś, gdy już wtedy tak wielu powiedziało w obronie ks. Adama tak wiele – z tak niewielkim skutkiem? Raz jeszcze wyliczyć litanię argumentów potwierdzających, że tamta decyzja była nie tylko niesprawiedliwa wobec człowieka, ale też szkodliwa dla Kościoła?

Może przypomnieć słowa ks. Adama ze spotkania autorskiego, które odbyło się krótko po ogłoszeniu decyzji jego przełożonych? Mówił, że całą sprawę traktuje pogodnie: wkrótce przyjdzie Nowy Rok i wszystko będzie można zacząć od nowa. Na dodatek po drodze są jeszcze jego imieniny i Boże Narodzenie, święto pojednania – nie warto więc tracić nadziei.

Dziś zapytać chciałbym już chyba tylko o jedno: jak długo przełożeni planują utrzymywać zakaz? Do śmierci?

Przez dwanaście miesięcy nie wydarzyło się nic, co sprawiłoby, że zmieniłbym zdanie o ich decyzji. Przeciwnie, z perspektywy czasu wydaje...