Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Jeszcze większe zażenowanie budzi sposób reakcji wicepremiera i prezesa PSL Waldemara Pawlaka, który w odpowiedzi na te zarzuty powiedział: "Największą nagrodą dla rodziców jest, gdy dzieci podejmują ich dzieło i twórczo je rozwijają". Oświadczył też: "Jak patrzę na nagonkę na PSL, to przypomina mi się 1968 r., kiedy dzieci próbowano ścigać za poglądy ich rodziców".
Trzeba jednak przypomnieć, że od 1989 r. problem z PSL jest ciągle ten sam. Partia ta skorzystała po raz pierwszy ze swoistej amnestii historycznej, kiedy z inspiracji Lecha Wałęsy zawiązano koalicję Obywatelski Klub Parlamentarny - Zjednoczone Stronnictwo Ludowe - Stronnictwo Demokratyczne, co otworzyło perspektywę dla powstania rządu Tadeusza Mazowieckiego. Zbudowano wówczas na użytek bieżącej polityki pewną fikcję, wedle której stronnictwo chłopskie nie było odpowiedzialne za pół wieku współrządzenia z partią komunistyczną. Niedługo potem ZSL za pomocą sztuczek marketingu politycznego przemianowało się na PSL, nawiązując do tradycji Mikołajczyka i Witosa, czym wzięło w nawias cały okres PRL. Odtąd jedynymi odpowiedzialnymi za komunizm mieli być byli członkowie PZPR. Spadkobierca ZSL stał się partią, z którą się rozmawia, a nawet tworzy koalicje, gesty politycznego ostracyzmu zaś zarezerwowano wyłącznie dla następczyń PZPR: SdRP i SLD.
Ideowa przemiana PSL była humbugiem - nie da się przecież tego zrobić za pomocą jednego partyjnego kongresu. PSL nie tyle więc stało się odnowioną partią polskich ludowców, co partią doskonale bezideową, w której jedynym spoiwem było powyborcze rozdawnictwo państwowych posad. Dlatego też Stronnictwo, będąc partią bez wyrazu, dzięki zakorzenieniu na prowincji potrafiło utrzymać się na politycznej powierzchni z ponad pięcioprocentowym poparciem, stając się często języczkiem u wagi dla partii, które wprawdzie wybory wygrały, ale nie posiadały parlamentarnej większości.
PSL jest dziś potrzebny Platformie Obywatelskiej, jak kiedyś był potrzebny innym partiom. Dlatego nie należy liczyć na zmianę jego obyczajów.
