Sytuacja w Sojuszu ma wszelkie znamiona przedagonalne: spadek popularności (dowodem nie tylko sondaże, ale i porażka kandydata SLD w uzupełniających wyborach do Senatu na Podlasiu), kłopoty niektórych polityków partii z wymiarem sprawiedliwości, głosowanie posłów SLD w komisjach sejmowych przeciw własnemu rządowi, wreszcie zakusy na królobójstwo - pozbycie się Millera.

Nie ma wątpliwości, że odpowiedzialnym za sytuację jest premier. Nie ma powodu się nad nim litować - sam jest sobie winien. A jednak to on jest gwarantem “planu Hausnera", a wszelkie zawirowania w rządzie mogą tylko zaszkodzić reformie finansów państwa. Realizacja pomysłu podkarpackiego barona SLD Krzysztofa Martensa, by najpierw poprzeć Hausnera, a potem - 1 maja 2004 r. - wymienić premiera, będzie miała ten skutek, że najbliższe miesiące politycy Sojuszu spędzą jedynie na personalnych...