Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Paul Celan
Blisko, w łuku aorty,
w blasku krwi:
słowo blasku.
Matka Rachela
już nie płacze.
Już przeniesione,
co opłakane.
Ciche, w naczyniach wieńcowych,
nieobwiązane,
ziw, tamto światło.
Nadłamany rok
ze spleśniałymi brzegami
chleb obłędu.
Pij
z moich ust.
Tłumaczył Ryszard Krynicki
Przypis tłumacza:
Pierwszy wiersz pochodzi z tomu "Fadensonnen" (1968), drugi z wydanego pośmiertnie tomu "Schneepart" (1971). Hebrajskie słowo ziw znaczy blask (zob. rozdział o Szechinie w dziele Gershoma Scholema "Mistycyzm żydowski i jego główne kierunki"). Czytając "Blisko, w łuku aorty", warto pamiętać o poświęconym Nelly Sachs wierszu Celana "Zurych, Zum Storchen" z wcześniejszego tomu "Die Niemandsrose" / "Róża niczyja" (1963).