W dodatku “Magnetyczny punkt" był kolejną wersją udoskonalanego i zmienianego wyboru z całej twórczości poety, rozbudowaną kontynuacją “podziemnego" tomu “Niepodlegli nicości" (1988) - tym razem zaś, po raz pierwszy od kilkunastu lat, otrzymaliśmy książkę nową, w której spotykają się rozmaite rejestry i style, ale ukryte nici wewnętrznych powiązań, widoczne coraz wyraźniej podczas kolejnych lektur, budują kompozycyjną całość.

Jaki jest jej układ? Najpierw mamy trzy niezwykłe, bardzo osobiste prozy pod wspólnym tytułem “Kamień z Nowego Światu". Tytuł wzięty został z trzeciej, towarzyszy jej ilustracja; tak ważny jest dla poety ów znaleziony na podwórzu wiejskiego domu piaskowcowy krąg wycięty z żydowskiej macewy, którego stał się “chwilowym strażnikiem". Potem jest “Szron", czyli wiersze, które zamykały jako wiersze nowe “Magnetyczny punkt"; znajdziemy w nich...