Wbrew pozorom punk rockowi jakoś zawsze było po drodze z poezją. Zwłaszcza temu amerykańskiemu, który zaczytywał się w beatnikach, ale pałał też miłością do francuskich XIX-wiecznych wieszczów. Sam Lou Reed studiował literaturę z Delmorem Schwartzem, a lider grupy Television nie bez przyczyny występował pod pseudonimem Tom Verlaine.
Żaden inny reprezentant tego nurtu nie jest jednak poetą w takim stopniu jak Patti Smith – artystka, o której pierwszych tekstach pisano, że są jak listy miłosne do Arthura Rimbauda. Nawet jeśli jest w tym prawda, to utwory Smith opisują również całą galerię współczesnych jej ikon popkultury.
„Chciała wyglądać jak Keith Richards, palić jak Jeanne Moreau, poruszać się jak Bob Dylan i pisać jak Arthur Rimbaud” – tak mówi o niej Penny Arcade, performerka i aktorka związana z Fabryką Andy’ego Warhola. To był ten ludzki rewers genialnej Smith,...