Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Po życzliwym wysłuchaniu osoby skarżącej osoba przyjmująca zapyta ją, czy zawiadomiła organy ścigania. Jeśli nie zawiadomiła, należy ją poinformować, że uczyni to władza kościelna zgodnie ze znowelizowanym kodeksem karnym (art. 240). Wyjaśni także różnicę między postępowaniem kościelnym a państwowym.
Po uzyskaniu pisemnego zgłoszenia (a jeżeli osoba zgłaszająca odmówi podpisu, po sporządzeniu notatki służbowej) przełożony kościelny przez pełnomocnika niezwłocznie zawiadomi organy ścigania w formie pisemnej, podając dane domniemanego sprawcy, opis czynu zabronionego, imię i nazwisko domniemanego pokrzywdzonego oraz dane osoby zgłaszającej.
„Ponadto – czytamy w wytycznych – jeżeli z treści lub charakteru zgłoszenia wynika w sposób ewidentny, że jest ono niewiarygodne, zawiadomienia organów ścigania należy dokonać niezwłocznie po tym, gdy ewentualnie podjęte wstępne dochodzenie kanoniczne potwierdziło prawdopodobieństwo popełnienia czynu zabronionego”.
Procedura ta dotyczy gwałtu na nieletnim (art. 197 § 3 i 4 kk), wykorzystania seksualnego osoby upośledzonej (art. 198 kk) oraz wykorzystania seksualnego osoby małoletniej (art. 200 kk). ©℗
