We wrześniu 1963 r. autor “Bytu" otrzymuje od Jerzego Zawieyskiego wiadomość, że prymas Wyszyński zgłosił jego kandydaturę na świeckiego audytora (czyli słuchacza) trwającego już Soboru. Wkrótce przychodzi potwierdzenie od samego Prymasa. Oczekiwanie na paszport przedłuża się, a kiedy wreszcie zapada decyzja pozytywna, Profesor trafia do szpitala z żółtaczką. W rezultacie wyjazd zostaje przełożony na jesień 1964 r., a Swieżawski pojawia się - i to także mocno spóźniony - dopiero na III Sesji Soboru.

Kryzysem się nie martwię

W Rzymie widzi wielką pracę zmierzającą do odnowy chrześcijaństwa (zaproszony zostaje do prac nad Konstytucją duszpasterską o Kościele współczesnym “Gaudium et spes"), ale spostrzega też, że temat, który najbardziej go interesuje - rola filozofii w wychowaniu, a zwłaszcza w formacji kleru - jest w obradach...