Wyznanie, którego słucham z niejakim rozbawieniem, bo odkrycie to na swój użytek zrobiłam już w roku 1990, dokładnie w tym samym miejscu.

To nie musi być reguła, Panie Profesorze. Nawet przeciwnie: to tylko sygnał czegoś, co nieustannie zagraża, ale kiedy zaczyna być jedyną realnością, to trzeba chyba bić na alarm. Mimo że dookoła tak jest ciekawie, bo nie wiadomo, kto tu na swoim postawi i czyje okaże się na wierzchu.

Bo np. teraz, już od dziesięciu dni co najmniej, w Polsce na samym dole nie ma gry politycznej i nie ma zmagań partyjnych. W Polsce jest gololedź. Śnieg wprawdzie nie pada tak jak w Japonii, spadł właściwie raz tylko, potem trochę stopniał, ale potem zamarzł i pozostał już na amen, bo trzyma mróz. A pozostał, bo nikt z nim nic nie zrobił. Nie było czegoś takiego jak sprzątanie, odgarnianie, wywożenie. Nie poszły w ruch żadne...