Teolog powinien odznaczać się wyrazistym obliczem. Moja droga to moja przygoda z nadzieją – kochaną i dobroczynną nadzieją. Nie przeczuwałem, że powiedzie mnie ona tak daleko w nieznane; że wraz z upływem lat przyjdzie mi stać się głosicielem wielowiekowej idei uniwersalizmu nadziei powszechnego zbawienia. Kilkadziesiąt lat swojego życia poświęciłem dociekaniom nad tą nadzieją. Nie było to zadanie łatwe, ale to ono stało się moją życiową pasją. Na tej drodze spotkałem mnóstwo wierzących, którzy wraz ze mną odkrywali ze zdumieniem nowe oblicze chrześcijańskiej wiary w dobrego i miłosiernego Boga.

Nie była to przypadkowa ewolucja mojego myślenia teologicznego. Lata refleksji nad misterium paschalnym w tradycji chrześcijańskiej przygotowały grunt dla zainteresowania się niezwykłym fenomenem, jakim jest nurt tradycji głoszący od wieków nadzieję na ostateczne pojednanie wszystkich...