Drobna koretka - przed www.mordor.pl założyłem w 2013 roku fanpage "Mordor na Domaniewskiej" ale nazwa "Mordor" funkcjonowała rzeczywiście już dłużej. Pozdrawiam, Rafał Ferber

Z przyjemnością i pewnym rozbawieniem czytam teksty o życiu korporacyjnym, które pojawiają się w ostatnim czasie. Od lat pracuję w korporacjach i tak się składa, że ich warszawskie siedziby są na "Mordorze". Mimo, że przeważnie mogłem rozliczyć taksówkę z dworca na Domaniewską, czy Szturmową, to raczej wybieram metro i spacer 15 czy 20 minut. Można poobserwować ludzi z bliska, a nie zderzak auta przed sobą. Miałem i mam też bardzo dobrą opinię o możliwości rozwoju w korporacji, mam wiele przykładów, gdy ludzie byli wspierania w takim rozwoju zawodowym, a czasem osobistym. Problem jest taki, że znaczna część ludzi na pytanie o rozwój odpowiada w duszy: "chciałbym być ważny", a nie "bardziej kompetentny, doświadczony", wtedy zaczyna się polityka, a polityka jak wiadomo polega na pomniejszaniu innych. Na szczęście da się do niej podejść z dystansem. Korporacja skupia się na wydajności i biznesie to jest oczywiste i jest bazą funkcjonowania, nie ma w tym nic złego jeśli człowiek nie orientuje na sukces biznesowy całego życia. Bo w korporacji jest możliwość życia społecznego i wiele firm całkiem się stara, żeby je rozwijać w różnych grupach sportowych czy charytatywnych. Nam udało się na przykład ostatnio zrobić teatr. Oczywiście aktywnych w społecznym obszarze jest może 10 procent ludzi. Ale tak jest wszędzie - bo mordor to dokładnie stan umysłu, a nie miejsce. :-)

Pracuję od kilku mcy na Mordorze (nawet moje biuro jest na zdjęciu - jedno z tych, gdzie światła się NIE palą), wcześniej 5 lat pracowałam w banku więc też korpo i cieszę się, że większość rzeczy opisanych w artykule to jednak dla mnie abstrakcja. Dużo pewnie zależy od podejścia - np. nie wyobrażam sobie stania w korkach "dla prestiżu" albo w ogóle robienia czegokolwiek "żeby poczuć się ważnym". Zdecydowanie jest to miejsce specyficzne i dojazd komunikacją bywa problematyczny (ja wsiadam do 31 na ostatnim przystanku Mordoru i trudno wejść - nie dlatego że jest za ciasno tylko dlatego że wszyscy stają w drzwiach) - ale nie demonizowałabym ani Mordoru, ani korporacji jako takiej. Może miałam szczęście ale zawsze pracowałam z całkiem fajnymi, normalnymi ludźmi, ludźmi byli także moi przełożeni ;)