Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Ileśtamlecie Federacji Artystów Szwedzkich to nie przelewki, więc – oprócz zwyczajowego bankietu – postanowiono zaprezentować potęgę sztuki, jej moc zmieniania świata na jeszcze lepszy. W tym celu jeden ze szwedzkich artystów sprokurował jubileuszowy tort, ale tort nie byle jaki: wielki tort uformowany na „Stereotypowy kształt Afrykanki”. Twórca zamierzał w ten sposób wypowiedzieć się w sprawie ważkiej i bolesnej, a mianowicie przeciw obrzezaniu kobiet na czarnym kontynencie.
Zabrał głos dosłownie, plasując się pod stołem w taki sposób, że jego polukrowana głowa stanowiła zwieńczenie tortu. Gdy Pani Minister Kultury Szwecji zagłębiała łopatkę noża w dolnej części korpusu, głowa wydawała z siebie przerażający w zamierzeniu artystycznym okrzyk bólu, zwracający uwagę świata na problem rytualnych obrzezań kobiet na Czarnym Lądzie. Okrzyk urywał się od czasu do czasu, gdy Pani Minister częstowała głowę kawałkiem ciasta wyciętego z podbrzusza. Nic dziwnego, nawet najbardziej zdesperowany twórca nie chce się zadławić w trakcie akcji artystycznej. Zresztą trudno odmówić uśmiechniętej Pani Minister Kultury Szwecji. Sztuka sztuką, a jeść trzeba. Performer się posilił, a następnie wrzeszczał z większym jeszcze zapałem, niby ćwiartowany. W ten sposób zabrał głos. Wypowiedział się w muzeum sztuki nowoczesnej w Sztokholmie.
I rzeczywiście, krzyk obiegł świat (film z zapisem akcji natychmiast znalazł się w internecie, smacznego!) i został dostrzeżony, choć może niekoniecznie zgodnie z zamierzeniami szwedzkiego artysty i Pani Minister Leny Adelsohn Liljeroth. Stowarzyszenie Afro-Szwedów zapałało gniewem: „Coś takiego w USA byłoby niewyobrażalne!”. Muzeum zamknięto z powodu gróźb zamachu bombowego. Wybuchła ogolnonarodowa dyskusja, czy artysta Makode Linde jest ciemnoskóry, czy tylko był polukrowany na czarno. No i niestety, okazało się, że... – tak, odgadli Państwo – i jedno, i drugie. To trochę komplikuje sprawę, nieco oddalając natychmiastowy zarzut rasizmu. Natomiast Pani Minister jest niewątpliwie biała, i niewątpliwie się śmiała podczas konsumpcji, co ją pogrąża. Pomimo że o całej akcji jej nie uprzedzono. Została po prostu poproszona o pokrojenie jubileuszowego tortu.
