Joanna Kotowicz: Pana książka "Prowadzący umarłych" to zbiór historii osób z nizin społecznych: zastraszanych, torturowanych, głodzonych, psychicznie niszczonych. Czyta się je z instynktownym niedowierzaniem.

Liao Yiwu: Opowiadania zawarte w tej książce nie są aż tak straszne. Poznałem o wiele gorsze historie. Przykładem mój znajomy prawnik, który pomagał mi w sądzie. Został porwany. Wyglądało to jak w filmach: założono mu czarny worek na głowę, związano i uprowadzono; później robiono mu zdjęcia nago. Inna historia dotyczy samospalenia się człowieka. Stojący obok policjant patrzył i nie reagował. Zapytałem, dlaczego nie pomaga, dlaczego nie gasi ognia. Policjant odparł, że jak ktoś chce się spalić, to niech płonie, jego wybór. Są straszniejsze historie niż te, które opisałem w "Prowadzących umarłych".

Która rozmowa z ...