W rozmowie z Przemysławem Wilczyńskim siostra Małgorzata Chmielewska o nowym domu mówi tylko tyle, że jest piękny, że był drogi, że w jego budowie pomogła Fundacja Biedronka, a gabinet lekarski ufundował Owsiak, dokładając się do darczyńców. Siostra cieszy się domem, ale wie, że mimo niego tysiące ludzi starych i chorych nadal skazuje się na żebractwo. Wątek urywa się szybko. Taka jest właśnie siostra Chmielewska. Kiedy Przemysław chce rozmawiać z nią o byciu niezależnym, natychmiast reaguje: „Niezależne życie w ogóle nie istnieje. Po prostu jesteśmy stworzeni do miłości i wspólnoty”. Przemek się dziwi, bo uważał siostrę za „synonim kobiety niezależnej”. A ona jest po prostu niezależna, tylko że jeszcze bardziej. I tak rozmawiają, najpierw nieco żartobliwie, by przejść do spraw, z których się nie daje żartować, o losie ludzi...