Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Wczoraj nastolatek z Gliwic trafił do szpitala psychiatrycznego z ranami po samookaleczaniu, ze wstępnych ustaleń wynika, że to ofiara »niebieskiego wieloryba«. Straszne! Nie mówcie, że Wasze dzieci są bezpieczne, bo one tylko w kulki w internecie grają. Bo nie są!” – napisał jeden z tysięcy polskich rodziców.
O „niebieskim wielorybie” rodzic ten mógł usłyszeć np. na szkolnym zebraniu – z ust przejętego „zagrożeniem” nauczyciela (ostrzeżenia takie pojawiły się w zeszłym tygodniu np. w niektórych krakowskich podstawówkach). Ten mógł dowiedzieć się o „grze” od dyrektora, który z kolei dowiedział się o niej ze specjalnego listu podsekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej, alarmującego, iż „aktualnie Prokurator Okręgowy w Szczecinie prowadzi śledztwo w sprawie usiłowania doprowadzenia trójki małoletnich do targnięcia się na własne życie pod wpływem wspomnianej gry”.
O tym, jakie były wcześniejsze etapy „głuchego telefonu” wokół tajemniczej gry, w której bliżej nieokreśleni „opiekunowie” mają podżegać młodych ludzi do samobójstw i samookaleczeń, pisze m.in. w „TP” Marcin Napiórkowski. Jeśli ktoś jest winien rozpętania histerii w sprawie, w której pewne jest tylko istnienie ciągu nieporozumień i przekłamań – bo związku między internetowym „wielorybem” a samookaleczeniami ani w Szczecinie, ani nigdzie indziej w Polsce nie dowiedziono – tym winnym nie jest rodzic z forum, dyrektor ani nawet podsekretarz stanu (choć ten ostatni mógłby wykazać się większą ostrożnością). Raczej media, które bezmyślnie powielając „informacje” o „niebieskim wielorybie”, wywołały lęk u tysięcy ludzi.
A może legenda o „wielorybie” jest niektórym spośród nas, rodziców, nauczycieli, urzędników, trochę na rękę? Może takie „fakty” – oraz im podobne: „internet to zło”, „gimnazja to siedliska przemocy” – dają alibi, by nie zajmować się takimi sprawami, jak antyprzemocowa profilaktyka, szkolna i pozaszkolna nauka krytycznego myślenia oraz odróżnianie źródeł wiarygodnych od niewiarygodnych, weryfikowanie fałszywych informacji w sieci?
To zadania znacznie trudniejsze niż założenie w komputerze blokady albo rozesłanie do szkół listu przestrzegającego przed tragicznymi skutkami spotkania z „niebieskim wielorybem”. ©℗