Podglądacka natura kina nigdy nie ujawnia się z taką natarczywością, jak wówczas, gdy kamera filmuje ciało stare, schorowane czy niezdrowo wychudzone. Takiej fizyczności wolelibyśmy nie oglądać na ekranie (podobnie zresztą jak w życiu), choć przecież w takiej właśnie postaci – ułomnej i bezbronnej – cielesność staje się po stokroć bardziej ludzka niż w swoim zmysłowo-erotycznym kształcie, wystawiona do oglądania.

W „Opiekunie” tytułowy bohater grany przez Tima Rotha przejmuje na siebie ten kłopotliwy kontakt, a sam film zmusza do konfrontacji z tym, co zazwyczaj wstydliwie ukryte. Jako zawodowy pielęgniarz David myje, przewija, karmi i ubiera swoich podopiecznych w ich domach. I nie ma w sobie nic z bezdusznego rutyniarza. Wręcz przeciwnie: całym sobą angażuje się w swoją pracę, nawiązuje z przewlekle chorymi bliskie relacje, pojawia się na ich pogrzebach. I kiedy już wydaje...