Benedykt XVI powiedział świeckim, żeby "prawdy ewangelicznej nie wprowadzali w życie w sposób agresywny i infantylny". Tymczasem kusi nas narzucenie innym naszych słusznych przekonań, jakby prawda nie miała siły pociągać siłą samej prawdy. Za narzucanie prawdy siłą Kościół uroczyście przeprosił w 2000 roku.

A jeśli katolik zajmuje w państwie (w samorządzie, w przedsiębiorstwie) stanowisko kierownicze? Jeśli decyzje należą do niego? Na niego spada odpowiedzialność za wszelką, chronioną przez ustawy "bezbożność". Czy nie lepiej by zrobił, gdyby - bezsilny wobec obowiązujących ustaw - zrezygnował z urzędu i poświęcił się działalności jednoznacznie katolickiej, np. w "Caritas"?

Przez pierwsze cztery wieki odpowiedź na pytanie: czy chrześcijanin może być cesarzem? - była w sposób oczywisty negatywna. Ale od wieku piątego nie do pomyślenia było, by...