Człowiek po tym, jak został stworzony, nie doczekał się powtarzanych dnia każdego słów: „I było dobre”. Tora nie każe nam sądzić, że człowiek jest z natury niewinną, dobrotliwą i moralnie godziwą istotą. Jego narodzinom nie towarzyszyły fanfary. Nie było czerwonego dywanu. Aniołowie z nieufnością odnosili się do tego tworu. „Bardzo dobre” zdaje się odnosić do całości aktu stworzenia. Najczęściej owe słowa mają dość konkretne znaczenie, i to, przyznam, nader zaskakujące. Rabin Nachman – znany z Talmudu – w imieniu rabi Samuela miał powiedzieć: słowo „dobre” odnosi się do dobrych skłonności, „bardzo dobre” do złych skłonności. Jak złe skłonności mogą być bardzo dobre? To by było coś nadzwyczajnego i trochę nie mieści się nam w głowie. Ale bez tych negatywnych skłonności – powiada rabin – człowiek nie mógłby zbudować domu, ożenić się, począć dzieci, handlować czy uprawiać ziemi....